imirçimə

imirçimə
1. сущ. от глаг. imirçimək
2. мед. опрелость

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Смотреть что такое "imirçimə" в других словарях:

  • imirçimə — «İmirçimək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • imirçimək — f. dan. İylənmək, xarab olmağa başlamaq, turşumaq, ağırlaşmaq. Qatıq imirçiyib. Pendir imirçiyib …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»